‘Herinneringen die je later wil hebben, moet je nu maken.’
Je kleine neusje en rode haartjes. Onze bikkel. Je ondergaat alles toch maar en haalt het beste uit iedere dag. Wat zijn we trots op jou.
Liefde vangen in één klik, herinneringen vastleggen en momenten herleven op een afgedrukt beeld. Een foto is zoveel meer dan een stilstaand beeld. Het is een moment dat anders alleen maar in je hoofd of hart nog had bestaan. Niet meer in het nu, niet meer in je handen. Een foto geeft je het moment in het nu om later te kunnen pakken, vast te houden en opnieuw te beleven wat op dat moment was. Een lach zul je je herinneren. Op een foto zie je dat ene kuiltje in die wang, die frons die er zo bijhoort of die twinkeling in die ogen die je zo dierbaar is. Een foto maakt herinneringen tastbaar.
Met je tikkende handje en ondeugende blik, steunend op de linkerhand. Precies zoals we je kennen.
Vorige week mochten we terug naar Patricia van Boekhout Fotografie-Frozen Beauty. Toen Jens net geboren was heeft zij ook de foto’s gemaakt en vanaf het eerste moment voelde dat goed. Zij bood belangeloos een nieuwe shoot aan, en we mogen zelfs veel vaker terug komen. Ze begrijpt dat we herinneringen willen vastleggen, snapt als vanzelf dat we nog meer dan mooie foto’s Jens willen vastleggen zoals hij is. En tijdens deze middag mocht Jens zijn wie hij is. Even geen dokters of nare ervaringen. Even kind, even alleen Jens. Hij was gelukkig, wij waren gelukkig. Wij waren even geen verzorgers, even alleen maar papa en mama. En vandaag kwam daarvan het resultaat. Een prachtig resultaat. Met trots deel ik deze foto’s en neem ik jullie mee in wat ze voor mij betekenen. Het wordt nog een hele klus er 1 of 2 te kiezen die groot in onze woonkamer mogen pronken.
Met grote ogen kijk je de wereld in. Met een lach van oor tot oor, waarmee je iedereen weet in te pakken. Een lach waarmee je zware dagen lichter maakt. Zodra je kan, verschijnt deze lach op de gezicht. Met ogen die twinkelen en heerlijke bolle wangetjes. Jouw blik, zo open en vriendelijk. Helemaal zoals jij bent.
Ik hou van je, van het kuiltje in je rechterwang als je lacht tot je ogen die ons precies kunnen vertellen hoe je je voelt.
Niet vaak sta ik zo lachend op de foto. De rimpels die ik daarvan krijg en de zichtbare tanden vind ik maar niets. Maar deze foto is zó waardevol. Niets in mij was bezig met de foto. Alles in mij zat in het moment met Jens. Op de foto in papa’s sterke armen waar je je zo veilig voelt. Op een manier die we zo van je kennen. Met je vingertje in je mond.
Ook deze foto’s zijn zo waardevol. Niet omdat we er alledrie tegelijk mooi opstaan en recht in camera lachen maar juist omdat we dat niet doen. Echte foto’s. Waarin de liefde vastgelegd is en we zichtbaar van je genieten.
Je handje op ons gezicht. Waarmee je laat voelen hoeveel je van ons houdt. Het kusje op je bolle wangetjes waar we alle drie zo intens van kunnen genieten. Het samenzijn. Liefde.
Je bent zo mooi, zo lief, zo van ons. Je hoort hier en nergens anders. Dicht bij ons, in onze armen, in ons leven en in ons hart. Wij zijn samen 1, precies zoals het hoort te zijn.