Vakantie!

Wij zijn een weekje weg. Na lang twijfelen hebben we besloten gewoon te gaan. We wisten niet zeker of iemand er iets aan zou hebben met hoe Jens nu is, maar aan de andere kant, thuis is het niet beter. En wij waren er wel aan toe om even weg te zijn. Even een andere omgeving en alles op het gemak. Thuis ben je toch sneller geneigd weer dingen te doen die moeten. Regelzaken rondom het pgb gaan via mail en telefoon en kunnen gewoon doorlopen, en ook de telefonische afspraken met artsen kunnen prima vanaf een vakantie adres. Weg, gewoon even weg!

Opa en Oma gaan gezellig mee. En buiten dat het gezellig is, geeft het ons ook rust. Om de zorg even een weekje te kunnen delen, en aan wat meer uurtjes slaap te komen voelt al als een all inclusive vakantie naar de zon. En we hebben nieuwe bumba dvd’s bij. En geloof me, dat is van niet te onderschatten waarde. Als je continue bewegende kind alleen rustig word van die rondspringende gele clown, is wat afwisseling in het ‘gebumbalu’ noodzakelijk.

We zijn nu dus een weekje in Zeeland. Jens heeft niet zn beste week, is verkouden en dat geeft ongemak. Ieder ongemak geeft een verslechtering in zijn dystonie en dus in zijn algehele gemoedstoestand. Maar toch heb ik er geen moment spijt van gehad dat we zijn gegaan. Het is heerlijk om even weg te zijn. En we doen het gewoon rustig aan. De stukjes dat Jens even lekker gaat benutten we ten volste en gaat het even niet, zijn we met 4en om dit op te vangen.

Vandaag gingen we een uurtje naar het strand. Het weer is verbazingwekkend goed voor de tijd van het jaar, en het is nu ook niet meer zo druk als in het hoogseizoen. Ondanks dat Jens het zand nogal spannend vond genoot hij zichtbaar van het strand en de zee. En wij dus ook, maar nog het allermeest van hem. Wat zou ik het hem gunnen dit vaker te kunnen hebben. Al konden we heel zijn ziekte maar gewoon 5 weken per jaar op vakantie sturen zodat hij even vrij zou kunnen genieten. Maar dat is natuurlijk geen optie. En ergens ben ik de hele situatie wel dankbaar. De momenten dat het wel gaat worden een stuk intenser. kleine dingen worden belangrijker. Het houden van alleen maar groter. Wij hebben niet veel nodig. Laat ons hier maar gewoon even zitten, even weg. Samen.